Danisha is de op één na oudste dochter van een gezin dat mijn collega’s en ik al jaren kennen als een doorlopende soapopera met vele bedrijven. ‘Hulp? Nee hoor, wij krijgen geen hulp!’ Zegt Danisha stellig. Ze komen alleen maar praten met mijn moeder. Mijn zus en ik, wij helpen.’
Els is orthopedagoog bij het CJG en spreekt geregeld ouders en kinderen met vragen of problemen. Door een schoolmaatschappelijk werkster werd ze gewezen op een 15-jarige jongen die het leven niet meer zag zitten. Zij ging met hem in gesprek en verteld hoe ze hem kon helpen.
‘Mevrouw, hoe lang word ik?’ Die vraag wordt vaak gesteld aan jeugdverpleegkundige Tita van der Pot. Maar Jeremy heeft nog een bijkomende zorg om zijn lengte. Hij wil profvoetballer worden en met zijn huidige 1.42m is hij weliswaar goed gegroeid, maar hij vreest niet in de buurt te komen van de vereiste lengte.
Al vanaf de brugklas is de regelmatige afwezigheid van Carmen op school een probleem, maar steeds opnieuw weet ze aan de leerplicht te ontsnappen. Een dagje vrij hoort er ook bij. ‘Als ik mijn diploma haal, dan maakt het toch niks uit’, zegt ze.
De meeste brugklassers ziet Tita eens per jaar. Sommigen ziet ze vaker, zoals Fleur.
De meeste brugklassers ziet Tita eens per jaar. Sommigen ziet ze vaker, zoals Fleur.
Bij schoolverzuim denken we vaak aan een kind dat ziek is. Maar wat als een kind niet meer naar school durft, zoals Cindy? Zij en haar ouders bewaren een groot geheim dat ze aan niemand durven te vertellen.
